Rupsen
Wat worden we toch weer verwend. Tropische temperaturen nodigen uit om te flaneren in onze zelf gemaakte rokjes en jurkjes. Natuurlijk met nieuw zomerschoenen, zodat onze voeten geheel in stijl meebewegen. Iedereen is vrolijk.
De natuur om ons heen doet uitbundig mee. Bloemen, fruit en bomen. Blij zoemen de hommels en bijen. We leren nieuwe insecten kennen. Eentje in het bijzonder. De eikenprocessierups is zelfs mede bepalend in het huidige straatbeeld. Want zeg nou zelf, als je geen bultjes en jeuk hebt, ben je wel de uitzondering. Met massa’s soortgenoten vinden ze onze bomen het lekkerste. Waar de meerderheid ze nog als last ervaart, kunnen we ze wellicht als onze nieuwe zijderups gaan gebruiken. De toekomst zal het leren. Voor nu eten ze hun buikjes vol en ontpoppen zich als ware nachtvlinders.
Zo ook onze voortgang op ons creatieve avontuur. We zijn net als de rupsen. We zijn ons nog vol aan het eten met de voorbereidende delen van onze creatie. We spelen met coupeverwerkingen, halzen, kragen, zakken en afwerkingen. De naaimachines werken als trouwe compagnons. Ze doen alles wat we willen. Zelf met de hogere temperaturen. De spanning leek soms wat strak, maar ze klagen nooit en hechten keurig alles af.
De berg met losse panden groeit dan ook gestaag. We zijn er bijna. Als de top is bereikt gaan we in onze cocon de volgende stap voorbereiden. Het uiteindelijk doel om zo Ellen als een ware vlinder over de catwalk te laten schrijden…
Maar ja, zoals we al zeiden….
We zijn er bijna
Tot de volgend blog
Ellen en lauretta