Juni de maand waarin de zomer begint. En hoe. De maand waarin we meer vrijheid krijgen en dat in het jaar waarin we 75 jaar vrijheid vieren. Ook de maand waarin de modevakscholen weer open gaan en de lessen weer gaan starten. Juni is ook de maand waarin we een mondkapjesplicht voor het reizen met het openbaar vervoer hebben opgedragen gekregen.

In de landen om ons heen behoort het al langer tot het straatbeeld. Even zoeken op internet, duizelt het je al van de verschillende soorten en vormen. Je kunt ze kant en klaar kopen, maar zelf maken is ook een optie. Er zijn genoeg voorbeelden te vinden compleet met instructiefilmpjes en sommige zelfs met was- en strijkles. Patronen, soorten stoffen, wel/niet ruimte voor een filter, elastiek om je oren of toch koorden en linten om het kapje vast te knopen.

Kopen valt natuurlijk al gauw af, want achter de naaimachine kruipen is leuk. Maar ja wat nu. Allerlei keuzes moet je maken, terwijl je eigenlijk niets weet over draagcomfort en wat het beste bij je past.  Welke stoffen kan ik het beste gebruiken, welk patroon zal ik kiezen, wil ik met filter of toch maar niet, wil ik een neusbeugel of kan het ook zonder,  hoe wil ik hem dragen? De antwoorden kon ik helaas niet vinden struinend en zoekend op het internet. Al gauw heb ik besloten, ik maak er verschillenden,  dan kan ik het zelf proberen en voelen. Zo gezegd zo gedaan.

Met een berg aan restjes katoen heb ik 6 patronen gekozen,  elk uit een ander land.

  1. Nieuw Zeeland: twigandtale.com;
  2. België: maakjemondmasker.be/pdf/mondmasker_patroon_en_handleiding;
  3. Amerika: aplat.com/blogs/saus-notebook/diy-cloth-face-mask;
  4. Nederland: rijksoverheid.nl/documenten/publicaties/2020/05/09/Cofidis-19-niet-medisch-mondkapje;
  5. Engeland: time.com/5816956/how-to-make-a-face-mask-coronavirus/;
  6. Duitsland: radioessen.de/files/pdf1/schnittmuster-und-fier-atemmaske_feuerwehr-essen.pdf

Gekriebel achter mijn oren, is niet zo mijn ding.  Daar bovenop dan ook nog een pootje van de bril en in sommige gevallen een gehoorapparaat, heeft mij doen besluiten om te werken met koorden, koordstoppers en linten. Bij de gekozen patronen wordt rekening gehouden met beiden. Ook mijn neus vind het niet fijn om afgeklemd te worden. Daar waar in de patronen wordt gesproken om eventueel een beugeltje (ijzerdraadje, bindertje, pijpenraggertje etc) toe te voegen, heb ik deze stap overgeslagen.

De Engelse en Duitse versie lijken in basis op die van Nederland. Het verschil zit meer in de maten en de afwerking. De beide lapjes worden tegelijk geplooid. Hierdoor kun je sneller een mondkapje maken, maar is er geen ruimte voor een filter. De makkelijke manier van het afwerken, geeft een teleurstelling na de eerste wasbeurt. Ondanks dat ik een waszakje heb gebruikt komen de kapjes rafelend uit de wasmachine. Het strijken gaat daarentegen wel heel makkelijk. Als je kiest voor een plat mondkapje kun je het beste het patroon uit België gebruiken. Dit vraagt in het begin wellicht iets meer tijd om het kapje te maken, maar na het wassen en strijken is het kapje nog in goede staat. Voordeel van het Belgische model is dat er ruimte is voor een filter.

Bij Nieuw Zeeland kun je kiezen uit twee patronen. Een geplooide versie en een nauw aangesloten kapje. Er zijn verschillende maten waaruit je kan kiezen. Door het afwerken met een belegje krijg je ruimte om het filter te plaatsen.  De geplooide versie is gelijk aan die van België, echter wordt dit kapje gebold, wat de pasvorm weer ten goede komt. Het geplooide model  vergt iets meer aandacht om het in elkaar te zetten. Het aangesloten model is dan iets makkelijker te maken. Na het wassen zijn beide kapjes nog prima in vorm. Strijken is iets uitdagender.

Amerika komt met het origami kapje. Op basis van een you-tube filmpje wordt je stap voor stap meegenomen hoe je dit kapje kan maken. En uiteindelijk valt het reuze mee.  Een goed heet strijkijzer is een voorwaarde. Inmiddels ben ik zo eigenwijs om de lange zijden en hoekjes door te stikken,  dit komt het vormbehoud ten goede. Na het wassen scheelt het gelijk het “Hoe-was-het-ook-alweer” strijkmomentje.

Voor mij, qua draagconform, ben ik het enthousiast over het geplooide kapje van Nieuw Zeeland en het origami kapje uit Amerika. Met deze kapjes heb ik nog enigszins het gevoel ruimte om te ademen te hebben.  Vanuit brildragende mondkapjesdragers heb ik vernomen, dat het beslaan van de brillenglazen is te voorkomen, door toch een neusbeugel in het kapje te verwerken.

Tot zover

Gr lauretta